Pewność siebie, pasja.

Dzisiaj na angielskim Pan powiedział nam, że odchodzi, bo był tylko na zastępstwo. Ogólnie zrobiło nam się smutno i olaliśmy lekcje i sobie z nim gadaliśmy. W pewnym momencie moje koleżanki zaczęły śpiewać, no nie powiem, wychodzi im to, każdy apel, każde przedstawienie jest ich.

No i ja zaczęłam śpiewać z nimi.
Nauczyciel powiedział, że może ja bym coś zaśpiewała. Od razu odmówiłam, sugerując, że mi to nie wychodzi. I odezwała się koleżanka (Nazwijmy ją Vi) :
"V: Avi! No weź, słyszałam dzisiaj jak śpiewasz Take me to church.
A: To ja dziś coś śpiewałam?!
V: No ładnie śpiewasz, dawaj!
W tym samym czasie wtrąciła się Ari
Ar: Błagam, nie śpiewaj, nie umiesz!"
A ja? Śpiewać lubię, ale czy umiem?
Umiem.
Nie umiem.
Umiem.
Nie umiem.
Nie wiem.
Raczej nie zastanawiałam się nad śpiewaniem w przyszłości, dlaczego?
Bo tego nie kocham.
Chciałabym zajmować się czymś, co ujęło moje serce, pisaniem.
Trudno, jeśli nie umiem zgnębią mnie, skrytykują.
Trudno. Ja naprawdę zbyt kocham to robić, żeby to porzucić.
Dodam niedługo zakładkę "moja twórczość" gdzie będę wrzucać moje teksty, i liczyłabym na Waszą ocenę.
Fajnie jest wiedzieć co o twojej pracy myślą inni.
Nawet bardzo.
Wydaje mi się, że jeśli ma się wiele pasji, wcale nie trzeba wybierać pomiędzy nimi, ale później powinno się wybrać, tą, którą się kocha.
Nie tą którą się lubi, czy tą, która jest najbardziej zarobkowa.
Ludzie może nie zawsze to zaakceptują, ale nawet małe próby podejmowania się tego co się kocha dadzą nam więcej pewności siebie i będą dla nas małymi-dużymi kroczkami do celu.
Dzisiaj tak jakoś krótko. Ale cóż mam się rozpisywać, nad czym?
A wy?
Ile macie pasji?
Wybralibyście (gdybyście musieli) jedną z nich?
Umielibyście?

xxx

A.